Patagonië deel 2! - Met de fiets!

Pff, mijn laatst update was precies een maand geleden. De dag waarop de troonwisseling plaatsvond tussen Beatrix en Willem. Ik heb er niks van kunnen zien, ik zat namelijk de hele dag in de bus richting Esquel. Het toeval was wel dat ik in een Oranje bus zat en er zat zowaar nog een Nederlands meisje in de bus! We moesten het alleen slechts doen met een glaasje wishkey die het personeel ons bediende na het eten. Niet dat ik heel veel heb met het koningshuis, alleen drie weken later werd ik weer geconfronteerd met maxima. De broer van maxima heeft namelijk een restaurant op de route van de zevenmeren waar je zo meer over komt te lezen, toen wij daar alleen aan kwamen was hij aan het vissen. Slechte timing dus, ik heb wel een foto van het restaurant!

Mijn dagen in Esquel waren vrij rustig, ik ontmoet een jongen in Calafate die werkt in een hostel in Esquel hij zei dat het de moeite waard was om daar even te verblijven. Er waren echter niet heel veel toeristen, maar ik heb daar wel leuke dagen gehad met de staff van het hostel en het nationale park in de beurt was zeker de moeite waard. Ik was er bijna helemaal alleen, toch wel heel bijzonder.

Na een weekje vervolgde ik mijn route richting El Bolson, waar ik Sam tegenkwam een Engelse jongen die met de fiets van Ushuaia naar Canada aan het fietsen is hij verliet het hostel de volgende dag alleen al en ik bleef er nog een paar dagen. Hij zal later in dit verhaal nog wel een belangrijke rol spelen. Ik had echter maar een goede dag in Bolson, en de andere dagen was ik maar aan het hopen op goed weer. Ik heb zelfs nog met een medewerkster van het hostel een yoga les bijgewoond om toch nog maar iets te doen. De dagen waren verder prima hier, ik ontmoette ook nog een Fransman die ik later weer tegen zou komen in Bariloche.

Na een paar dagen vervolgde ik mijn trip richting Bariloche, ik kwam die Fransman weer tegen en Sam was zowaar weer in hetzelfde hostel. Na een avondje uit vroeg Sam ons of we een stukje mee wilden fietsen. Het kwam er uiteindelijk op neer dat wij de volgende dag een tweede hands fiets gingen kopen om dan die dag ernaar alweer de reis te vervolgen. Er arriveerde die avond ook nog een vriend van Sam die ook ging fietsen en zo ontstond Team Cycling.

De eerste week deden we de zevenmeren route met de fiets, een van de mooiste routes van Argentinie. We hadden geweldige locaties om te kamperen, het weer was fantastisch en de meren werden alsmaar mooier en mooier. Die week deden we het rustig aan, want de omgeving was zo mooi. Slechts 200 KM in vijf dagen, de nachten waren alleen verschrikkelijk koud alleen de andere pluspunten compenseerden alles. Het team paste uitstekend bij elkaar, de Frans-Engels en Nederland-Frans-Engelse conversaties waren schitterend en we wisten zelfs een avond een kampvuurtje te maken.

In het weekend kwamen dan aan bij San Martin, de laatste 20 KM zelfs nog gelift met fietsen en al. We kwamen terecht in een ontzettend oude auto maar met een hele aardige man. Er woonde familie van Juanma in San Martin dus ik ging ze met de fiets opzoeken. Vanzelfspreken een mate gedronken om daarna weer een heerlijke steak te eten met team cycling.

De tweede week op de fiets was loodzwaar, de Fransman hield het na een dag voor gezien. Z´n vriendin in Frankrijk had immers vakantie genomen, en hij had nog maar een paar weken over. We vervolgenden onze reis dus met drie richting Cipoletti waar de ouders van Juanma wonen. Het was wel zo´n 450 KM fietsen maar de ervaring was het weer waard. Het is geweldig om te zien hoe het landschap van prachtige meren en bergen zich ineens ontwikkeld in woestijnen om dan uiteindelijk weer in een hollywoodachtig dorpje aan te komen en in een geniale indiaanenhut te slapen. De auto´s die bleven maar toeteren toen ze ons zagen fietsen, en de mensen die in de kleinde dorpjes waren heel enthousiast en belangstellend ze bleven maar vragen stellen heel leuk, dat compenseerde de pijn die ik had op mijn rug vanwege mijn 15 kilogram zware backpack en het verschrikkelijke zadel wat ik had. Uiteindelijk hebben we 5 dagen achter elkaar zo´n 80 kilometer gefietst om aan te komen bij het huis van de ouders van Juanma. Het waren twee bijzondere weken! Nu ef een tiental dagen uitrusten vooral ik naar het noorden van Argentinie vertrek, met de bus dit keer!

Ciaaoo X!