Reis door het noorden, tot wel 4900 meter hoogte!
Door: Xander van der Klaauw
Blijf op de hoogte en volg Xander
04 Juli 2013 | Argentinië, Salta
Ik kwam aan in Cordoba en mijn Engelse fietsvrienden arriveerden zowaar op dezelfde dag. We wisten al snel een auto te regelen, en vertrokken de volgende dag al richting Mendoza. Mendoza ook wel de stad van de wijn genoemd, een ietwat moderne stad maar met een gigantisch park aan de westzijde. We kregen hier zowaar onze eerste verkeersbon voor het verkeerd stationeren van onze auto, in dit ietwat corrupte land is er dan helaas ook geen discussie mogelijk.
Na het weekend gevierd te hebben in Mendoza vertrokken we richting Valle la Luna, een nationaal park dat lijkt op een maanlandschap vandaar de naam. Het biedt tal van indrukwekkende stenen aan die gevormd zijn door erosie. Ook zijn hier de oudste dinosauriers gevonden. Wij waren er met volle maan, dat betekende dat er ook een excursie in de nacht was. De gids was een tikkeltje de weg kwijt met al z'n spirituele uitlatingen maar ach het deed er weinig toe. Het was vooral leuk rondlopen tussen de gekke rotsvormingen.
De volgende dag vetrokken we richting het nationale park dat er pal naast lag. In dit park Talampaya tref je een prachtige kloof gevormd door eveneens erosie met aan weerszeiden bruingachtige rotsen die wel een hoogte van 150 meter hoogte bereiken. De echo kon je maarliefst 5x horen! Die nacht sliepen we langs de weg in misschien wel mijn koudste nacht in argentinie, het reikte tot -7 en veel meer dan kou kleunen doe je dan ook niet.
We bereikten Cafayate, een van de meeste beruchte wijndorpen in het noorden. We probeerden wat wijntjes, en kwamen zowaar aan op een kleine wijngaard die door een Nederlandse vrouw werd gerund, zij gaf ons een hele mooie inzage in hoe zij de wijn met weinig mensen en met de hand perfectioneren. Ze kon het niet laten om ook even uit te halen naar de hele grote wijnboerderijen in Argentinie die alles met machines doen.
Vanaf Cafayate verandere de weg werkelijkwaar in een paradijs, prachtige rotsformaties wisselden af met oases en uitgestrekt puma landschap. Wij voltooiden de weg uiteindelijk tot bijna 5000 meter hoogte, dit was de hoogste bergpas voor autos in de gehele wereld, er was niemand te bekennen enkel wat verdwaalde dieren maar dat was het dan ook. Het werd ook wel een behoorlijk gevecht tegen de hoogte, we hadden wat hulp van de cocoa bladeren en de kauwgom maar de druk op je hoofdwerd steeds groter. Toen we op de top aankwamen moesten we dan ook snel de daling inzetten. Dit was een hele mooie ervaring, we kruisden rivieren, kwamen sneeuw tegen en in combinatie met wat ijsplaten.
Eenmaal aangekomen aan de andere kant duurde het niet lang voordat we een totaal verlaten zoutveld tegenkwamen. De zoutzakken waren voor het oprapen en ik kon het niet laten om voor het eerst in mijn leven even achter het stuur te kruipen en wat bochten te maken op de totaal verlaten zoutvlakten! De tocht in de bergen met de auto was dus echt werkelijkwaar fenomenaal, we hebben zoveel gezien en we waren vooral zo ver verlaten van leven. Het zijn hele bijzondere plekken die je maar een aantal keren in je leven tegenkomt.
We hadden de smaak te paken, en kwamen uiteindelijk een levendig dorpje tegen Purmamarca. Van niemandsland kwamen we ineens in een toeristisch dorpje terecht, maar voor een goede reden. Er waren hier bergformaties te zien die bestonden uit zeven kleuren. Een fenomenaal gezicht in combinatie met het ietwat western achtige Purmamarca.
De laatste stop was dan uiteindelijk Salta, een toeristische stad met voor mijn gevoel de minst sympathieke mensen van het land. Wellicht hebben we de verkeerde mensen ontmoet maar het was het net niet. Het uitgaansleven was prima, en we worden zo langzamerhand experts in de Argentijnse cumbia muziek op ons niveau dan want er is niet tegen op te dansen tegen alle Argentijnen. Wat een ritme hebben de mensen hier!
We sloten onze trip af met een zelfgemaakte asado(Argentijnse barbecue), en keerden terug richting Cordoba waar we de auto huurden. We blijven hier nog een week in Cordoba dan gaan zij met de fiets verder en ik keer voor mijn laatste week terug in La Plata. Tussendoor doe ik nog even snel een visa run naar colonia(Uruguay), om mijn visa voor een tweede maal te verlengen na mijn visarun in Brazilie!
Al met al, het noorden is weer totaal anders maar zeker even mooi! Je kan er zeker een drietal weken tot een maand vertoeven.
Nog twee weken dan kom ik als een Argentijn terug in Nederland! Maar wat een ervaringen liggen er dan achter me! Gracias Argentina, un pais con buena gente!
Foto's komen volgende week!
Un abrazo!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley