Che amigos! Even iets minder serieus :)

Deze keer geen oersaai dagboekverslag maar gewoon wat culturele snuifjes van de Argentijnen. Er wordt hier zoals jullie wisten Spaans gesproken, alleen Argentijns Spaans. Zodoende is mijn Spaanse grammaticaboekje die ik mee heb gekregen af en toe waardeloos omdat ze hier nog wel eens lak hebben aan wat regeltjes. Als ik dan aan Juanma vraag waarom ze het ene woord anders zeggen en of schrijven komt hij met het slappe argument dat Argentijnen erg inventief zijn en graag nieuwe woorden creëren. Een beetje een slap argument, want na een tijdje zoeken op internet kwam ik er al snel achter de Argentijnen juist het oude Spaans gebruiken, en dat de verschillen tussen het gewone Spaans juist daar inzitten. Niet heel erg creatief dus, maar oke ik laat ze er lekker in geloven!

De verschillen tussen het Argentijns Spaans en het normale Spaans worden voor mij steeds duidelijker omdat ik elke dag braaf mn woordjes en grammatica leer en als ik dan iets zeg wat echt Spaans is word ik meteen berispt door Juanma. Het leren gaat al aardig, waar ik in de eerste dagen mn lachers op de hand kreeg door het random roepen van scheldwoorden(want ja dat is les 1 voor buitenlanders) kan ik nu mijn eerste verhalen in het Spaans delen.

Het allereerste echt vreemde moment beleefde ik op het strand in Monte Hermoso, uit het niets begon iedereen spontaan te klappen. Echt het hele strand, dus ik dacht laat ik ook gezellig meeklappen. Achteraf bleken de Argentijnen dit te doen omdat een kindje zijn ouders kwijt was, zodoende konden alle ouders kijken of hun kinderen al dan niet in de buurt waren, erg leuk bedacht.

Na iets meer dan een maand zou ik de cultuur van de Argentinië nu even op deze manier omschrijven: rustig aan, voetbal, eten, sceptisch tegenover de politiek, ritmisch en een beetje gek.
Ik zal het een en ander even nader uitwerken. Argentijnen zijn echt dol op voetbal, en niet alleen de heren maar werkelijk waar iedereen. Het niveau is misschien wel vergelijkbaar met dat van Nederland maar de sfeer eromheen is totaal anders. Het publiek op de tribunes lijkt eerder getuige van een concert met al haar trommels, gespring en geschreeuw en de manier hoe goals worden gevierd in de huiskamer is ook geniaal. Thuis als Feyenoord gescoord had, deed ik nog wel eens een sprongetje en riep ik wat. Mijn ouders zeiden toen al van doe even rustig joh, hier worden goals totaal anders gevierd. GOAAAAAAAALL, en zo gaat het nog wel een tijdje door ik ben al meermaals wakker geworden door de herrie die er geproduceerd werd in de huiskamer.

Het eten is werkelijk waar fenomenaal, als je van vlees houdt moet je dit land sowieso een keer bezoeken. Ze hebben hier namelijk de beste barbecues aka asado van de gehele wereld. Het vlees wordt heel langzaam voor wel 60 tot 90 minuten gebraden. Het eindresultaat: sappig, en vooral heel lekker vlees. Ook eten Argentijnen per saldo het meeste vlees van de gehele wereld.

Af en toe heb ik het idee dat Argentijnen maar wat aan het doen zijn, wat Nederlandse structuur zou hier niet misstaan, maar oke dat hoort schijnbaar ook bij de cultuur. Ik zou ze af en toe wel even wat tips willen geven als de kassabediendes nog steeds mee helpen inpakken terwijl de rij minstens tien minuten lang is, of als we weer eens doelloos voor dertig minuten door de stad lopen en uiteindelijk arriveren op de verkeerde plek. Aan de andere kant laat ik me graag verrassen, want het is ook behoorlijk vermakelijk eigenlijk. Maar over het algemeen zijn het wel topmensen die Argentijnen, ze helpen me graag met het leren van het Spaans en kunnen het al gauw waarderen als ik Spaans probeer te spreken.

Bovendien of het nu door het klimaat komt of niet, doen Argentijnen alles behoorlijk wat uren later dan wij Nederlanders. De lessen gaan door tot een uurtje of 8 a 9 in de avond, het diner vindt meestal rond een uurtje of 11 plaats en dus wordt er ook later begonnen aan de dag. Iets wat me eigenlijk uitstekend bevalt, uitgaan gebeurd dan ook gerust rond 2 a 3 uur in de nacht tot uiteindelijk de zon weer opkomt. Wat wel opvallend was dat ze hier niet doen aan rondjes geven, toen ik dus ook brutaal voor vier man wat te drinken bestelde stonden ze me behoorlijk raar aan te kijken. Ze hadden er blijkbaar wel van geleerd want de volgende nacht, begonnen zelf ook met het uitdelen van rondjes, want in Argentinië deel je alles met elkaar!

Dit lijkt me wel weer genoeg, anders wordt het weer zo’n eeuwenlang verhaal. De volgende keer ga ik wel vast weer op de culturele tour en zal het allemaal wat serieuzer worden!

Ciaaaoooooo x